Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Spoedgevallendiensten en crisiscentra spelen een belangrijke rol in het verstrekken van eerste hulp aan personen met middelengebonden problemen. Zij kunnen op dat moment ook het meer gespecialiseerde hulpverleningsaanbod kenbaar maken, evenals motivatie tot verandering en behandeling opwekken. Vaak wordt gewerkt met motivatieverhogende technieken. Een belangrijke ondersteunende methodiek binnen de crisisopvang is case management. Case management is vooral werkzaam om alcohol- en druggebruikers in contact te brengen met de hulp- en dienstverlening die ze nodig hebben op verschillende leefgebieden. In België wordt sinds 1999 geëxperimenteerd met deze werkvorm in de verslavingszorg. Er is evenwel weinig bekend over de effectiviteit van deze werkvorm, noch bestaat er eenduidigheid met betrekking tot de toepassing ervan. Ondanks het gegeven dat crisis- en spoeddiensten vaak worden geconfronteerd met middelengebruikers in crisis, is een formele evaluatie van deze diensten tot nu toe onbestaande geweest, en is er dus geen kennis van het aantal patiënten in behandeling, hun profielen, hun gebruik van middelen of hun psychische toestand. Kennis van deze aspecten is noodzakelijk opdat een duurzaam beleid kan worden ontwikkeld. Het gebrek aan kennis ter zake impliceert dat een langdurig beleid voor deze patiëntengroep zich niet kan ontwikkelen. De in dit boek beschreven studie, Evaluatie van Crisis en Case Management (ECCAM), betreft een formele evaluatie van twee specifieke crisisprogramma's voor middelgebonden problemen in België: de FOD pilootprojecten 'Crisis en Case Management' en de RIZIV-geconventioneerde crisisinterventiecentra. Aan de hand van specifieke doelstellingen onderzoeken de auteurs onder andere hoeveel personen per jaar worden behandeld binnen de crisisopvang, welke middelen het vaakst worden gebruikt en in hoeverre middelengebruikers ook psychische stoornissen hebben. Er wordt via literatuurstudie nagegaan welke de psychologische, sociale en psychiatrische aspecten zijn van het begrip 'crisis'. Verder wordt specifiek stilgestaan bij het case management, dat op een kwalitatieve en kwantitatieve wijze wordt getoetst aan de specifieke vereisten en de positie van de crisisopvang. Het zwaartepunt van deze studie ligt evenwel in het presenteren van beleidsvoorstellen voor een duurzaam crisisbeleid voor patiënten met middelgebonden problemen in België, rekening houdend met een aantal gezondheidseconomische realiteiten en beperkingen

Toxicology --- crisisinterventies --- Ethics and addiction --- verslavingszorg --- psychiatrische verpleegkunde --- verslaving --- Psychiatric nursing --- Belgium --- Narcotic habit --- Psychological aspects --- Psychiatry --- Moral and ethical aspects --- Crisis intervention --- Mental health services --- Crisis intervention (Psychiatry) --- Ethiek en verslaving --- Toxicologie --- Psychiatrische verpleegkunde --- België --- Verslaving --- Crisisopvang --- Crisishulpverlening --- Gokken --- Internet